ΠΟΛΛΑ έχουν γραφτεί και ακουστεί τις τελευταίες εβδομάδες για την λίστα των κόκκινων δανείων των πολιτικά εκτεθειμένων προσώπων (ΠΕΠ).
ΔΕΝ ΘΑ ΑΣΧΟΛΗΘΩ ούτε με το τί προηγήθηκε της συζήτησης στην Βουλή, ούτε με την ίδια την συζήτηση εκεί, αλλά ούτε αν θα υπάρξει ή όχι και ποιά κατάληξη στο συγκεκριμένο story. Θα ασχοληθώ μόνο με 2-3 ζητήματα που αν γίνονταν εξ αρχής διαφορετικός χειρισμός, διαφορετική θα ήταν και η κατάληξη και ίσως τότε να υπήρχε σήμερα και κάποιο ουσιαστικό αποτέλεσμα, απο όλον αυτό τον ντόρο.
ΤΟ ΕΝΑ είναι ότι η Βουλή δεν μπορεί να μέμφεται κανένα για την τροπή που πήραν τα πράγματα, παρά μόνο τον εαυτόν της. Αυτοί, παρασυρόμενοι ουσιαστικά απο κάποιους λαϊκιστές συναδέλφους τους, άρχισαν απο μόνοι τους αυτή την ιστορία και μπήκαν σε ένα κυκεώνα που εξελίχθηκε σε μπούμερανγ για τους ίδιους.
ΤΟ ΑΛΛΟ και πιο ουσιαστικό λάθος τους ήταν ότι δεν ξεκαθάρισαν απο την αρχή τί ακριβώς έψαχναν και ήθελαν να μάθουν και δεν έθεσαν σαφή και συγκεκριμένα ερωτήματα, με αποτέλεσμα να τους διαβιβασθεί μία λίστα, κάτι σαν το μνήμα του Αγίου Νεοφύτου, και να εγκλωβιστούν σε αυτήν.
ΤΟ ΜΕΙΖΟΝ ζητούμενο σε αυτή την ιστορία, έπρεπε να είναι ένα και μοναδικό: Υπάρχουν πολιτικά εκτεθειμένα πρόσωπα, τα οποία εξασφάλισαν μεγάλα δάνεια χωρίς αντίστοιχες εξασφαλίσεις ή είναι μακροχρόνια συνειδητοί κακοπληρωτές ή εκμεταλλεύτηκαν και αξιοποίησαν την θέση τους για να επιτύχουν σε κάποιο στάδιο ευνοική μεταχείριση στην αναδιάρθρωση ή διαφραφή ΜΕΔ;
ΑΝ ΖΗΤΟΥΣΑΝ απλά και μόνο τα στοιχεία για όλα τα δάνεια των ΠΕΠ που παραμένουν επί μακρόν μη εξυπηρετούμενα ή αναδιαρθρώθηκαν ή διαγράφηκαν, θα μπορούσε εύκολα και δια γυμνού οφθαλμού η ίδια η Βουλή να διαπιστώσει αν υπήρξαν ή όχι ευνοϊκές μεταχειρίσεις ή κατάχρηση εξουσίας και απο εκεί και πέρα να πράξει τα δέοντα.
ΑΝ ΣΤΟΧΕΥΕ απο την αρχή εκεί αυτή η προσπάθεια, δεν θα επέτρεπε να παρεισφρίσουν, κακοπροαίρετα ή καλοπροαίρετα, στη λίστα στοιχεία και πληροφορίες για μικροπροσωπικές οφειλές ΠΕΠ που το μόνο που εξυπηρετούν είναι το κακοπροαίρετο κουτσομπολιό αλλά και τον πλήρη αποπροσανατολισμό της όλης διερεύνησης.
ΓΙΑΤΙ ειλικρινά, ούτε την Βουλή, ούτε την πολιτεία, ούτε την κοινωνία, αφορά ή ενδιαφέρει αν βουλευτές ή άλλα ΠΕΠ έχουν, όπως η συντριπτική πολιτεία των πολιτών αυτού του τόπου, κάποιες λογικές και συνήθης μικροκαθυστερήσεις στα δάνεια τους ή κάποια ανεξόφλητα υπόλοιπα σε κάρτες ή overdraft.
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ αυτά που χρεοκόπησαν την οικονομία και βάζουν τροχοπέδη στην περαιτέρω οικονομική ανάπτυξη. Τα μεγάλα ψάρια έπρεπε να αναδείξει η λίστα και όχι τις αθερίνες και επαναλαμβάνω: Γι αυτό φταίει αποκλειστικά και μόνο η ίδια η Βουλή που δεν έδωσε ξεκάθαρες και σαφείς οδηγίες.
ΑΚΟΜΑ ΟΜΩΣ και έτσι που πήρε την λίστα στα χέρια της η Βουλή, μπορούσε και όφειλε, αν ήθελε να συμβάλει εποικοδομητικά σε αυτή την διερεύνηση, να κάνει η ίδια το ξεκαθάρισμα, να κατηγοροποιήσει τις διάφορες περιπτώσεις και να ασχοληθεί στο τέλος με εκείνες που έπρεπε. Δεν το έπραξε όμως και το γιατί είναι ένα ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί.
ΥΠΑΡΧΕΙ ΟΜΩΣ και κάτι άλλο εξίσου σημαντικό. Οι βουλευτές εκείνοι που καλώς ή κακώς συμπεριλήφθηκαν στην λίστα, οι ίδιοι είχαν γνώση των οποιωνδήποτε δικαιολογημένων ή αδικαιολόγητων οφειλών τους ή των σχέσεων τους με άλλους οφειλέτες και όμως ουδέποτε και κανένας ζήτησε – ως όφειλε – να εξαιρεθεί απο την συζήτηση ή ψήφιση σχετικών και παρεμφερών νομοσχεδίων.
ΚΑΙ ΑΥΤΟ συνιστά τεράστιο ηθικό ατόπημα, που ευτελίζει ακόμη περισσότερο τον καταρρακωμένο ήδη, θεσμό της Βουλής.
Loading ...
