«Δεν κατάφερα να κοιμηθώ από τη θλίψη και την αγωνία μου για την Αμμόχωστο, ήταν ένα εφιαλτικό βράδυ για εμένα όπως και για χιλιάδες Αμμοχωστιανούς πιστεύω», δήλωσε ο Σίμος Ιωάννου, ο δήμαρχος Αμμοχώστου, ο οποίος μιλούσε στον «Φιλελεύθερο». «Μας μίλησε για την υπέροχη χρυσή αμμουδιά της Αμμοχώστου, στην οποία τώρα επεμβαίνουν οι Τούρκοι, φτάνοντας πιο κοντά στις παραλίες της Δερύνειας, του Κάππαρη και του Πρωταρά. Μας είπε ακόμα για τη λεωφόρο Κένεντι, εκεί που χτυπούσε η κοσμική ζωή της τουριστικής Αμμοχώστου». («Φιλελεύθερος», Πέμπτη 8 Οκτωβρίου 2020: «Η Αμμόχωστος απομακρύνεται όλο και πιο πολύ»). Θα υποβάλω, λοιπόν, στον κ. Σίμο Ιωάννου, τον δήμαρχο Αμμοχώστου μιαν εύκολη ερώτηση: Πόσες φορές κύριε Σίμο Ιωάννου, κύριε δήμαρχε της Αμμοχώστου, είπες όχι στην επιστροφή της Αμμοχώστου με τις χρυσές αμμουδιές της; Την πρώτη φορά πρέπει να είπες όχι στην επιστροφή της Αμμοχώστου, το 1978 όταν με το Δυτικό Σχέδιο η Αμμόχωστος προσφερόταν στους κατοίκους της χωρίς κανένα αντάλλαγμα, χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Βεβαίως επρόκειτο για ένα νατοϊκό σχέδιο και ως αντινατοϊκός είχες ένα δικαιολογητικό. Το 2004, όμως, η Αμμόχωστος προσφερόταν στους κατοίκους της μέσα στο πλαίσιο ενός σχεδίου των Ηνωμένων Εθνών. Δεν ήταν νατοϊκό, αλλά πάλι είπες όχι. Ο κ. Σίμος Ιωάννου δεν μίλησε μόνο για την αϋπνία του, ότι δεν κατάφερε να κοιμηθεί από τη θλίψη του, είπε, ότι «αποτελεί παρήγορο στοιχείο ότι οι Τουρκοκύπριοι αντιδρούν στις μεθοδεύσεις της Άγκυρας για την Αμμόχωστο». Ναι, οι Τουρκοκύπριοι είπαν ναι στην επιστροφή της Αμμοχώστου, είπαν ναι στο σχέδιο των Ηνωμένων Εθνών, στο οποίο εσύ, κύριε δήμαρχε, είπες όχι μαζί με όλη την αγέλη που σε ανέδειξε δήμαρχο μιας χαμένης πόλης.
Αύριο: Και οι μασκαράδες ημερίδες.
Loading ...
