Στην ε/κ πλευρά η ευθύνη πρωτοβουλίας που θα αποτρέπει την οριστική διχοτόμηση
Ο Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών καλεί τις δυο πλευρές του κυπριακού σε μια διαδικασία επιστροφής στη διάσκεψη του Κραν Μοντανά για να συμφωνηθεί η λύση του προβλήματος στη βάση του Πλαισίου Γκουτέρες, αλλά ο Τούρκος πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν ανοίγει πανηγυρικά την Αμμόχωστο και ο Τουρκοκύπριος ηγέτης Ερσίν Τατάρ μας καλεί καθημερινά να ξεχάσουμε και την Αμμόχωστο και την ομοσπονδία και την επανένωση της Κύπρου. Αυτές οι αρνητικές εξελίξεις επιβεβαιώνουν, για ακόμα μια φορά, ότι η άγονη παρέλευση του χρόνου τσιμεντώνει τη διχοτόμηση και απομακρύνει μια λύση διζωνικής-δικοινοτικής ομοσπονδίας, στο πλαίσιο της οποίας προνοείτο πάντοτε σημαντική επιστροφή εδαφών. Ας θυμηθούμε ότι το 2004 στο Σχέδιο Ανάν ήταν δεδομένη η επιστροφή της Μόρφου και της Αμμοχώστου. Το 2017 έγινε σκληρή προσπάθεια για να συμπεριληφθεί η Μόρφου στα εδάφη που θα επιστρέφονταν. Και το 2020 στον ορίζοντα προβάλλει έντονα και για πρώτη φορά η απώλεια της Αμμοχώστου. Για Μόρφου, δεν μιλά κανείς πια, ούτε οι Ελληνοκύπριοι. Επιπρόσθετα, η αλλοίωση του δημογραφικού και πολιτισμικού χαρακτήρα των κατεχομένων συνεχίζεται, οι ελληνοκυπριακές περιουσίες εξακολουθούν να γίνονται αντικείμενο εκμετάλλευσης και δεν έχει φύγει ούτε ένας Τούρκος στρατιώτης». Η τουρκική πλευρά, εκμεταλλευόμενη τα λάθη της ελληνικής πλευράς, την απογοήτευση μεγάλου μέρους της τουρκοκυπριακής κοινότητας και την κόπωση του διεθνούς παράγοντα, θα προσέλθει στην επόμενη διαπραγμάτευση βάζοντας στο τραπέζι τις λεγόμενες “νέες ιδέες”, οι οποίες έχουν ως κοινό παρονομαστή τη νομιμοποίηση του διχοτομικού στάτους κβο. Πέραν της μαξιμαλιστικής θέσης των δύο κρατών, η ελληνοκυπριακή πλευρά θα βρεθεί αντιμέτωπη και με το σενάριο της ταϊβανοποίησης των κατεχομένων. Δηλαδή την αναγνώριση της ύπαρξης μιας χωριστής οντότητας η οποία, ενώ δεν θα αναγνωρίζεται διπλωματικά ως ξεχωριστό κράτος, θα έχει οικονομικές, εμπορικές και άλλες συνεργασίες τόσο με ευρωπαϊκές όσο και με τρίτες χώρες.
Ο γνωστός πολίτικος επιστήμονας-διεθνολόγος Φίλιππος Σαββίδης διαπιστώνει ότι καμιά τριμερής συνεργασία, κανένα «βέτο» ή «κυρώσεις» δεν είναι ικανά να αποτρέψουν τη διολίσθηση σε μια μορφή νομιμοποίησης της διχοτόμησης, η οποία θα είναι μια μόνιμη πηγή ανασφάλειας και κρίσεων με αρνητικό αντίκτυπο για το σύνολο. Εκτιμά ότι η μόνη ελπίδα ανακοπής αυτής της επικίνδυνης πορείας είναι να αναλάβει τώρα η ίδια η ελληνοκυπριακή πλευρά τολμηρές πρωτοβουλίες για συνολική λύση το συντομότερο, πείθοντας με πράξεις τόσο τον ΓΓ του OHE όσο και την Ευρωπαϊκή Ένωση για τις ειλικρινείς προθέσεις της. «Η πολιτική της καθυστέρησης και της συντήρησης, η πρόταξη επιμέρους διευθετήσεων αντί της συνολικής λύσης, καθώς και οι τακτικισμοί είναι αδιέξοδες μέθοδοι, που αργά ή γρήγορα, θα μονιμοποιήσουν το διχοτομικό στάτους κβο χωρίς κανένα ουσιαστικό κέρδος ή αντάλλαγμα για την ελληνοκυπριακή πλευρά. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι, χωρίς αλλαγή πολιτικής, το στενό παράθυρο ευκαιρίας σύντομα θα κλείσει. Και τότε οι ‘νέες ιδέες’ της Τουρκίας θα γίνουν και η νέα πραγματικότητα».
Loading ...
