Ο πρόεδρος του ΔΗΚΟ, Νικόλας Παπαδόπουλος, ανησυχεί για το κυπριακό, γιατί βρίσκεται, όπως είπε, «στο χειρότερο σημείο που έχουμε βρεθεί ποτέ στην ιστορία του κυπριακού» και το χειρότερο σημείο είναι που δεν υπάρχει ούτε προοπτική επανέναρξης των διαπραγματεύσεων. «Όχι μόνο δεν διαβλέπουμε την προοπτική επανέναρξης των διαπραγματεύσεων», είπε, «αλλά ακόμη και εάν με κάποιο τρόπο ξεκινούσαν αυτές οι διαπραγματεύσεις εγείρεται ένα ερώτημα: τί θα συζητήσουμε σε αυτές τις διαπραγματεύσεις, καθώς οι ξεκάθαρες θέσεις πλέον της τουρκικής πλευράς παραπέμπουν σε αλλαγή της βάσης επίλυσης του κυπριακού, σε λύση δύο κρατών ή συνομοσπονδίας δύο κρατών».
Δεν εκπλήττει η όψιμη ανησυχία του προέδρου του ΔΗΚΟ, του οποίου η φιλοσοφία εξαντλείτο στη λογική της δεύτερης καλύτερης λύσης (την είχε διακηρύξει ο Τάσσος Παπαδόπουλος με το ιστορικό «Τhe present situation is the second best solution for all of us», Ελσίνκι, 11 Οκτωβρίου, 2004). Από τον καιρό που στην ατζέντα των συζητήσεών μας στην ελληνοκυπριακή κοινότητα, τέθηκε η ιδέα των δύο κρατών, ο κ. Παπαδόπουλος εγκατέλειψε τη second best solution και αφοσιώθηκε στη Διζωνική, Δικοινοτική Ομοσπονδία (ΔΔΟ). Όταν πια η πιθανότητα επιστροφής στη ΔΔΟ έγινε απατηλό όνειρο, όταν ακόμα και η επανέναρξη διαπραγματεύσεων, πια, είναι απατηλό όνειρο.
Όμως, τονίζει ο πρόεδρος του ΔΗΚΟ, ακόμα και αν ξεκινούσαν διαπραγματεύσεις εγείρεται ένα ερώτημα, τι θα συζητήσουμε. Τι θα συζητήσουμε αφού οι ξεκάθαρες θέσεις πλέον της τουρκικής πλευράς παραπέμπουν σε αλλαγή της βάσης επίλυσης του κυπριακού, σε λύση δύο κρατών ή συνομοσπονδίας δύο κρατών, αναρωτιέται ο κ. Παπαδόπουλος. Από πότε, όμως, συζητούμε τις ξεκάθαρες θέσεις της τουρκικής πλευράς; Ποιος μας υποχρεώνει να αλλάξουμε τη βάση επίλυσης του κυπριακού και να διαπραγματευτούμε λύση δύο κρατών ή συνομοσπονδίας δύο κρατών; Η τουρκική πλευρά μπορεί έχει θέσεις στον ουρανό και τ’ άστρα, είμαστε υποχρεωμένοι να πετάξουμε στον ουρανό και τ’ άστρα;
Η τακτική να απορρίπτουμε τις προτάσεις των Ηνωμένων Εθνών με τη δικαιολογία ότι οι Τούρκοι προβάλλουν σκληρές δικές τους θέσεις, είναι αυτή που μας έφερε «στο χειρότερο σημείο που έχουμε βρεθεί ποτέ στην ιστορία του κυπριακού». Για ποιο λόγο επιστρατεύουμε τις απαράδεχτες θέσεις των Τούρκων για να απαντήσουμε στο Γενικό Γραμματέα ότι απορρίπτουμε τις δικές του θέσεις; Αυτό που καλούμαστε να αποδεχτούμε ή να απορρίψουμε είναι (ήταν τουλάχιστον ως πρόσφατα) το Πλαίσιο Γκουτέρες και όχι τις θέσεις της τουρκικής πλευράς για λύση δύο κρατών ή συνομοσπονδία. Ο Γκουτέρες δεν προτείνει λύση δύο κρατών ή συνομοσπονδία, αλλά την άμεση αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων, την κατάργηση των εγγυήσεων, τον τερματισμό του εποικισμού και την επανένωση της Κύπρου. Αλλά, εμείς και δεν εννοώ τον Νικόλα Παπαδόπουλο μονάχα, απαντούμε στον Γκουτέρες και στον κάθε Γκουτέρες, «ναι αλλά οι Τούρκοι δεν δέχονται». Και για να συμπαρασταθούμε και δεν δεχόμαστε ούτε εμείς.
Loading ...
