Η βλακεία και η αμέλεια
Ο Θανάσης Φωτίου μας θύμισε την περασμένη Κυριακή πως τον Αύγουστο του 2018, επτά μήνες πριν την ανακάλυψη των θυμάτων του Νικόλα Μεταξά στα πηγάδια και στις λίμνες, είχε δημοσιεύτει στην εφημερίδα «Πολίτης» η επιστολή – κραυγή αγωνίας και απόγνωσης- του Λούη Κουτρουκίδη, προέδρου του Συνδέσμου Οικιακών Βοηθών. Μεταξύ άλλων έγραφε: «Εν γίνεται ρε παιθκιά να εξαφανίζουνται πλάσματα στη Χώρα μας τζιαι να μεν φακκά πεννιά κανένας, ακόμα τζι’ η Αστυνομία. Όι Κύριε, τζι’ οι ξένοι έχουν ψυσσιή, εν τζιαι τζείνοι πλάσματα… Μια Φιλιππινέζα εξαφανίστηκε, τζιαι κάποιες φίλες της εκαταγγείλασην την εξαφάνιση στην Αστυνομία. Η Αστυνομία, μονομιάς λαλεί, “εννά επήεν στα κατεχόμενα”, (…) Αν πραγματικά επήεν στα κατεχόμενα, επέρασεν που κάποιον οδόφραγμα, τζι’ όσον παράνομο τζι’ αν ένει το καθεστώς, όποιος περνά που ποτζιεί καταγράφουν το όνομά τους, διότι δείχνουν διαβατήριο, έντζιενι ούλλα ξαπόλυτα… Μπορεί η Αστυνομία να πει στη χαροκαμένη μάνα της (που εν που ποδά, τζ’ δουλέφκει σε σπίτι), ότι η κόρη της εν στα κατεχόμενα, πέραν πάσης αμφιβολίας;».
Αυτό είναι ανάμεσα σε άλλα, όπως η Φιλιππινέζα που πήγε με την κορούλα της στο αεροδρόμιο και εξαφανίστηκε, χωρίς να πάρει τα λεφτά της από το σπίτι και τον μισθό της από τη δουλειά…
Εντάξει, η βλακεία ή ανικανότητα των αστυνομικών να μην συνθέτουν έγκλημα. Η εγκληματική αμέλεια, όμως;
Loading ...
